Trane in my kruik

'n Geskeurde hart...

my repies berou

oor my selfsugtige vasklou

aan my liefde en omgee vir jou...

Gehoorsame struikelstap

terug tot by Abba se pad

in wankelrige vertroue

dat Hy my hand

tog iewers styfvas sal vat...

My bede roep soos reukwerk

in my hart

se nie-meer-weet-waarheen.

Dit eggo deur die leegtes

ek skreeu wanhopig

deur die stilte heen.

Ek glo tog, Abba Vader,

amper blindelings verlore,

dat hierdie pyn my weer sal vat

tot by lofoffer se pad.

Ek kniel in magtelose oorgawe

in my alleenweesnood...

ek pleit vir hoop vir krag

net vir vandag

soos my dagelikse stukkie brood...

Ek weet U het my lief

-meer as wat twee gebroke mense

mekaar kon liefgehad het..

Maar tel tog net die trane in my kruik..

en antwoord iewers

in 'n wonderwerk-onmoontlikheid

beter as wat ek kon dink of droom

of ooit van U 

kon vra het..

Santie Amery 25/07/2019