Nagdrome

Ek hang my hart se lyne

soos lanterns in die donker nag

ver verdwaalliggies

wat tussen die misslierte

en die nagwind wag...

ek is lankal leeggestroop

van jonkweesdrome

en die volmaakte vorm

van my liggaam

is skeefgetrek

en ru gebreek...

haar weerloosheid ontbloot

dis net die verborge sielsverlange

na 'n eggo antwoord

van my onverwoorde hartstaal

wat nog maar altyd

een alleen

deur my lewe loop...

Santie Amery, Februarie 2021