Die dood

Die dood word letterlik ons brood. In die drie maande wat ek op Koedoesrant woon, is daar maklik twee, drie begrafnisse 'n week - die geheimsinnige AIDS wat op allerlei maniere in mense se liggame kom wegkruip en dan sy vernietiging finaal uitvoer.
Volgens tradisie moet iemand behoorlik begrawe word, 'n groot samekoms van roubeklaers en baie kos. Maar met die finansies wat druk en baie begrafnisse noodsaak dat die tradisionele bees nie meer geslag kan word nie, skape is goedkoper. So word menige van ons skapies vasgebind aan die bene op 'n kruiwa weggery na sy slagting... Stil en grootogig, asof hy weet wat wag.
Ek dink nie ons het werklik 'n idee hoe groot hierdie vreeslike siekte se impak op mense se lewens is nie. Die ouer mense in die stat waarsku die jonges teen 'n rondslaaplewe, maar hulle weier om te luister omdat dieselfde ouer mense ook in hul jongdae so geleef het; waarvoor dan verander?
Hoe tragies dat ons eie koppigheid soms ook ons eie hartseer en dood kan veroorsaak!