Kerk toe

Ek en Ouboet gaan die Sondag saam met Solomon na Oupa Daniel se kerkie toe. 'n Gedeelte van die dak het geen sinkplate nie en ons sit op harde houtbankies sonder rugleunings. Die mans en vrouens sit apart soos die oumense destyds kerk gehou het. Oupa Daniel en sy hulpprediker doen verskriklik baie moeite om ons deel te maak van die diens. Alles word van Tswana na Afrikaans getolk. Ons kniel op die vloer om te bid, want 'n mens moet soos 'n jong boompie voor God bly sodat Hy jou kan buig en vorm tot jy sterk is. Die preek handel oor die opstandige Israel in die woestyn. Voor ek mooi daaroor kan dink, moet ek ook preek!
Ek vertel toe maar hoe die Here mens soms op 'n plek kom neersit waar jy nie eintlik wil wees nie. 'n Mens het dan 'n keuse of jy gaan murmureer of in oorgawe lewe. Koedoesrant is so 'n woestynplekkie in my lewe, mag die positiewe meer sigbaar wees in my lewe!
Met die huistoe gaan groet Oupa Daniel met 'n stewige handdruk. "Se vir Louis jy het baie mooi gepreek vandag!"
Ek dink nou nog aan die jong boompie wat moet sterk word in die Here, Hy is steeds met my besig...